Ποια ομαδα υποστηριζετε?

Μιας και δεν υπαρχει αναλογο θεμα στο φορουμ, ανοιγω μια ερευνα για να δω ποια ομαδα ειναι η πιο δημοφιλης στην κοινοτητα μας

Η καθε ομαδα εχει την δικια της ιστορια.Δε μπορω να πω ποια ομαδα εχει τον καλυτερο λαο η την μεγαλυτερη ιστορια.Εγω προσωπικα για την ομαδα μου ειμαι περηφανος διοτι καταφεραμε να κατακτησουμε 1 πρωταθλημα και 2 κυπελα να βγουμε Ευρωπη οπου κι εκει ζησαμε μεγαλες στιγμες.Παλεψαμε με τα μεγαλα θηρια του ελληνικου ποδοσφαιρου και δειξαμε οτι η Λαρισα θα ειναι παντα η μεγαλη κυρια και ολοι θα πρεπει να σεβονται μια τετοια ομαδα για τον λαο της και την ιστορια της.Ενω ειμαι σιγουρος οτι μετα απο ολα αυτα τα βασανα και τα μαρτυρια που περασε αυτη η ομαδα και ο λαος της θα επιστρεψουμε δυνατοτεροι.Γιατι η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια.Η ΑΕΛ ομως ΠΟΤΕ!

Hazard έγραψε:Η καθε ομαδα εχει την δικια της ιστορια.Δε μπορω να πω ποια ομαδα εχει τον καλυτερο λαο η την μεγαλυτερη ιστορια.Εγω προσωπικα για την ομαδα μου ειμαι περηφανος διοτι καταφεραμε να κατακτησουμε 1 πρωταθλημα και 2 κυπελα να βγουμε Ευρωπη οπου κι εκει ζησαμε μεγαλες στιγμες.Παλεψαμε με τα μεγαλα θηρια του ελληνικου ποδοσφαιρου και δειξαμε οτι η Λαρισα θα ειναι παντα η μεγαλη κυρια και ολοι θα πρεπει να σεβονται μια τετοια ομαδα για τον λαο της και την ιστορια της.Ενω ειμαι σιγουρος οτι μετα απο ολα αυτα τα βασανα και τα μαρτυρια που περασε αυτη η ομαδα και ο λαος της θα επιστρεψουμε δυνατοτεροι.Γιατι η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια.Η ΑΕΛ ομως ΠΟΤΕ!

Δυστυχως η ΑΕΛ τα τελευταια χρονια απαξιωθηκε παρα πολυ, κυριως λογω του μεγαλο-απατεωνα Πλεξιδα αλλα και τωρα με τον Κουγια δεν πιστευω οτι θα ειναι καυτερα. Ελπιζω να βρεθουν ατομα ικανα και να επιστρεψει η ΑΕΛ στο προσκηνιο γιατι οντως ειναι μια απο τις καλυτερες επαρχιακες ομαδες της Ελλαδας.

Salonika3 έγραψε:Δε θα πω οτι εχουμε τον καλυτερο λαο και δε θα μειωσω καποια αλλη ομαδα ομως μνημες σαν και αυτη με το καταμεστο αλεξανδρειο απεναντι στην barcelona για τη euroleague δεν μπορουνε να σβηστουνε απο το μυαλο μου.
13 χρονων τοτε, με σχολειο την αλλη μερα καταφερα να πω στον πατερα μου να με παρει στο γηπεδο και ας κοιμομουνα αργα εκεινο το βραδυ. Τα εισητηρια αγορασμενα μερες πριν, τα εκδοτηρια την μερα του αγωνα κλειστα γιατι δεν ειχε μεινει τιποτα, το γηπεδο μισογεματο πολυ ωρα πριν το ιστορικο με χαρτακια jumpball που υπαρχει σαν παραδοση στο παλε. Πλησιαζοντας, ιαχες ακουγονται και ενας βομβος απο τα τυμπανα, το γηπεδο μπορει να ειναι κλειστο και το ματς να ξεκινα σε 1+ ωρα ομως ηδη γινετε χαμος. Τα συνθηματα αρχιζουν απο το πεταλο μεσα και συνεχιζουν απο τον κοσμο εξω, η ατμοσφαιρα δε μπορει να σε αφησει ασυγκινητο και αυτοματα φωναζεις. Μπαινοντας ματαια ψαχνεις την αριθμημενη θεση σου, ξεχιλιζουν οι κερκιδες απο τον κοσμο και τα σκαλακια γεμιζουν, κολλημενος με τον αγνωστο διπλανο σου νιωθεις για 2 ωρες πως ειναι ο χαμενος αδερφος σου και φωναζεις για την ομαδα, φωναζεις για τη ζωη σου φωναζεις και για εκεινον οπως εκεινος κανει και για σενα. 
Τις νυχτες της euroleague τα καρεκλακια ηταν διακοσμητικα, ειτε αγορασες το ακριβο, ειτε το φθηνο εισητηριο, τι κι'αν εισαι η μασκοτ, η cheerleader, ο προεδρος η το ballboy ολοι δωσαμε και αφησαμε εκει τις φωνητικες μας χορδες.
Στο τελος της βραδιας η ηττα δε μετρα κοσμος και ομαδα παλεψαμε και για μερικες ωρες γιναμε ενα. 

Μερικα χρονια μετα οταν πηγαινα για πανελληνιες η ποδοσφαρικη ομαδα ειχε ραντεβου με την ιστορια και δε μπορουσα να λειψω. Ακομα και σημερα δε ξερω ποιο πραγμα επρεπε να κανω και ποιο πραγμα θα ελεγα στο γιο μου να κανει, φροντιστηριο η Χαριλαου? Η λογικη λεει το πρωτο ομως η καρδια φωναζει οπως τοτε κανανε 23χιλιαδες κοσμου σε μια μοναδικη νυχτα. Ο Αρης φιλοξενουσε την Ατλετικο Μαδριτης και η απουσια απο την αιθουσα δεδομενη για μενα. Κανενας φιλος μου δεν ηρθε ολοι διαβαζαν η ειχαν μαθημα η δεν τους αφηναν, ομως δε μπορουσα να κανω κατι απο αυτα. Προτιμησα να παω μονος αλλα στην πορεια βρηκα μερικες χιλιαδες ομοιδεατες στον προορισμο για να ενωσω τη φωνη μου. Ντυμενος με την κιτρινη στολη, το κασκολ για πανοπλια και την κραυγη για ξιφολογχη πηγαινα να υπερασπιστω το καστρο που μετρουσε ενα ιστορικο ρεκορ χωρις ηττα (περιπου 22 ματς και 40+ χρονια) απεναντι στην κατοχο του τροπαιου. Η ορεξη να εισαι εκει ειναι ιση με το αγχος στην περιπτωση ηττας απο μια σαφεστατα καλυτερη ομαδα, ομως κανενας δε θελει να φυγει απο το Χαριλαου ξεροντας οτι δε φωναξε η δε σφυριξε αρκετα για να κρατησει την ιστορια και εκεινο το ρεκορ ζωντανο. Η ατλετικο εξαφανιστηκε εκεινο το βραδυ οπως και αλλες μεγαλες ομαδες στο παρελθον και η νικη ηρθε με ενα και μοναδικο γκολ. Μερικες απο τις δηλωσεις τον παικτων της Ατλετικο μετα τον αγωνα ηταν οτι δε μπορουσαν να επικοινωνησουν με τον παγκο αλλα και μεταξι τους λογο της κερκιδας, αυτο πρεπει να ηταν το μεγαλυτερο κοπλιμεντο που μπορει να κανει καποιος σε ενα φιλαθλο λαο.
Δε μετανιωνω για εκεινη την επιλογη και ας ηταν η λαθος, ζουμε για να περναμε καλα και καποιες φορες τα λαθη ειναι ωραια.

Η ιστορια του Αρη τα τελευταια χρονια ειναι ενα τρομακτικο roller coaster, γεματο συναισθηματα, ups and downs και ενα κοσμο που φθειρεται ψυχικα αλλα ειναι εκει για να στηριξει παντα, ενα κοσμο που δε πηρε ακομα αυτα για τα οποια φωναξε στην κερκιδα και που πιστευω πως αξιζει παραπανω.

Πραγματικα "touching" περιγραφη, ελπιζω ολοψυχα να επιστρεψει ο Αρης εκει που ηταν. Η Ελλαδα και το ελληνικο ποδοσφαιρο χρειαζεται μια ενεση ανταγωνιστικοτητας με τις ιστορικες ομαδες να παρουν τα πανω τους και να φτασουν σε ψηλα επιπεδα. Ως Παναθηναικος, αλλα και οποιαδηποτε ομαδα να υποπστηριζα, θελω ενα πρωταθλημα που να χαιρομαι να το βλεπω, χωρις τα συνηθισμενα -πλεον- παρατραγουδα της κερκιδας και των ανωτερων.

πώω γεμίσαμε Λαρισαίους

Hazardos έγραψε:πώω γεμίσαμε Λαρισαίους

Κακό είναι αυτό ?
Ίσα ίσα ανεβάζουμε επίπεδο το φόρουμ.